۱. ضعف بدنی جوجه:
   - دلیل: جوجه‌ها ممکن است به دلیل کمبود تغذیه مناسب در حین رشد یا ضعف ژنتیکی نتوانند از تخم خارج شوند.
   - اقدام اصلاحی: تضمین تغذیه مناسب و متعادل برای والدین با توجه به مواد مغذی ضروری مانند پروتئین‌ها، ویتامین‌ها و مواد معدنی.

۲. رطوبت نامناسب:
   - دلیل: رطوبت کم ممکن است باعث سخت شدن غشاء داخلی و جوجه‌کشی دشوار شود.
   - اقدام اصلاحی: افزایش رطوبت انکوباتور به ۶۰ تا ۷۰ درصد در مرحله هچر برای تسهیل در شکستن پوسته و خارج شدن جوجه.

۳. دمای نامناسب:
   - دلیل: دمای نادرست می‌تواند منجر به استرس حرارتی و کاهش توانایی جوجه در خروج از تخم شود.
   - اقدام اصلاحی: حفظ دمای ثابت و مناسب (۳۶ تا ۳۶.۵ درجه سانتی‌گراد) در طول جوجه‌کشی و نظارت مداوم بر دما.

۴. عدم تهویه کافی:
   - دلیل: نبود جریان هوای مناسب می‌تواند بر میزان اکسیژن در دسترس جوجه تأثیر گذاشته و انرژی لازم برای خروج را کاهش دهد.
   - اقدام اصلاحی: اطمینان از تهویه مناسب و عملکرد صحیح فن‌ها در انکوباتور.

۵. مشکلات ژنتیکی:
   - دلیل: ناهنجاری‌های ژنتیکی می‌توانند بر توانایی جوجه در خروج از تخم تأثیر بگذارند.
   - اقدام اصلاحی: انتخاب جفت‌های مولد سالم و ارزیابی دقیق ژنتیکی برای کاهش ناهنجاری‌های احتمالی.

۶. آلودگی باکتریایی:
   - دلیل: آلودگی ممکن است منجر به عفونت‌های جنین شود که توان جوجه‌کشی را کاهش می‌دهد.
   - اقدام اصلاحی: رعایت بهداشت و ضدعفونی دقیق تخم‌ها و تجهیزات جوجه‌کشی قبل از آغاز فرآیند.

با اجرای این اقدامات اصلاحی، می‌توان احتمال مرگ جوجه‌ها در داخل تخم شکسته را کاهش داد و نرخ موفقیت جوجه‌کشی را افزایش داد.