داروها و ویتامین های مورد نیاز پت ها و دام های طیور به عوامل مختلفی از جمله سن، نژاد، سلامت کلی و رژیم غذایی آنها بستگی دارد. با این حال، برخی از داروها و ویتامین های رایج که ممکن است برای این حیوانات تجویز شوند عبارتند از:

ویتامین ها:

• ویتامین A: برای سلامت چشم، پوست و سیستم ایمنی بدن ضروری است.
• ویتامین D: به جذب کلسیم و فسفر کمک می کند که برای سلامت استخوان ها و دندان ها ضروری است .
• ویتامین E: یک آنتی اکسیدان است که به محافظت از سلول ها در برابر آسیب کمک می کند.
• ویتامین B کمپلکس: گروهی از ویتامین ها هستند که برای متابولیسم، عملکرد عصبی و سلامت خون ضروری هستند.

معدنیات:

• کلسیم: برای سلامت استخوان ها و دندان ها ضروری است.
• فسفر: به جذب کلسیم کمک می کند و برای سلامت کلیه ها و متابولیسم مهم است.
• منیزیم: برای عملکرد عصبی، سلامت عضلانی و تولید انرژی ضروری است.
• پتاسیم: برای تعادل مایعات، عملکرد عصبی و سلامت عضلات ضروری است.

داروها:

• آنتی بیوتیک ها: برای درمان عفونت های باکتریایی استفاده می شوند.
• داروهای ضد قارچی: برای درمان عفونت های قارچی استفاده می شوند.
• ضدانگل ها: برای درمان انگل های روده ای استفاده می شوند.
• مسکن ها: برای تسکین درد و التهاب استفاده می شوند.

مهم است که همیشه قبل از دادن هرگونه دارو یا ویتامینی به حیوان خود با دامپزشک مشورت کنید. دامپزشک می تواند بر اساس نیازهای خاص حیوان شما، بهترین توصیه را به شما ارائه دهد.

در اینجا چند منبع اضافی وجود دارد که ممکن است مفید باشد:

گاومیت چیست ؟

گاوامیت، که به آن بیماری پاروویروس سگ نیز گفته می شود، یک بیماری ویروسی بسیار مسری است که سگ ها را مبتلا می کند. این بیماری معمولاً توله سگ های زیر 6 ماه را تحت تاثیر قرار می دهد و می تواند بسیار کشنده باشد.

علائم گاوامیت می تواند شامل موارد زیر باشد:

• اسهال (خونی نیست)
• استفراغ
• ضعف و بی حالی
• کمبود اشتها
• تب
• کم آبی بدن

اگر سگ شما دچار هر یک از این علائم شد، مهم است که فوراً به دامپزشک مراجعه کنید. درمان گاوامیت شامل مراقبت های حمایتی، مانند مایعات و الکترولیت ها، و همچنین داروهایی برای کنترل اسهال و استفراغ است. در برخی موارد، ممکن است آنتی بیوتیک ها نیز برای جلوگیری از عفونت های ثانویه تجویز شوند.

پیشگیری از گاوامیت بهترین راه برای محافظت از سگ شماست. واکسیناسیون سگ شما بر اساس برنامه توصیه شده توسط دامپزشک شما، بخش کلیدی پیشگیری است. سایر اقدامات پیشگیرانه شامل دور نگه داشتن سگ شما از سگ های بیمار و اجتناب از مناطقی است که سگ های آلوده ممکن است ادرار یا مدفوع کرده باشند.

علائم انگل در سگ و گربه

علائم انگل در حیوانات خانگی می تواند بسته به نوع انگل و شدت عفونت متفاوت باشد. با این حال، برخی از علائم شایع عبارتند از:

• اسهال: این یک علامت شایع از بسیاری از انواع انگل ها، از جمله کرم ها، کوکسیدیا و ژیاردیا است. اسهال ممکن است آبکی، خونی یا مخاطی باشد.
• استفراغ: استفراغ می تواند همراه با اسهال یا به تنهایی رخ دهد. این می تواند نشانه عفونت با کرم، کوکسیدیا یا پاروویروس باشد.
• کاهش وزن: اگر حیوان خانگی شما انگل داشته باشد، ممکن است اشتهای خود را از دست بدهد و شروع به کاهش وزن کند. این به خصوص در توله سگ ها و بچه گربه ها نگران کننده است.
• شکم متورم: شکم متورم می تواند نشانه تجمع مایعات در شکم یا وجود کرم های روده ای باشد.
• خارش مقعد: خارش مقعد علامتی شایع از عفونت کرم نواری است. حیوان خانگی شما ممکن است در ناحیه مقعد خود سفت کند یا آن را بکشد.
• بی حالی: حیوانی که انگل دارد ممکن است بی حال و بی حال به نظر برسد. آنها ممکن است علاقه خود را به فعالیت ها و غذا از دست بدهند.
• خز مات و کدر: خز مات و کدر می تواند نشانه سوء تغذیه ناشی از عفونت انگلی باشد.
• مدفوع خونی: مدفوع خونی می تواند نشانه عفونت روده ای ناشی از کوکسیدیا، ژیاردیا یا کرم قلابدار باشد.

اگر حیوان خانگی خود را مشاهده کردید که هر یک از این علائم را نشان می دهد، مهم است که او را در اسرع وقت نزد دامپزشک ببرید. دامپزشک می تواند با انجام معاینه فیزیکی و آزمایش مدفوع، حیوان خانگی شما را برای انگل بررسی کند.

در صورت تشخیص انگل، دامپزشک داروهای مناسب را برای درمان عفونت تجویز می کند. آنها همچنین ممکن است توصیه هایی برای پیشگیری از عفونت های آینده، مانند برنامه ریزی برای انگل زدایی منظم، ارائه دهند.

پیشگیری از انگل بهترین راه برای محافظت از حیوان خانگی شما در برابر عواقب جدی سلامتی است. شما می توانید با انجام موارد زیر به پیشگیری از انگل در حیوان خانگی خود کمک کنید:

• حیوان خانگی خود را به طور منظم انگل زدایی کنید. دامپزشک شما می تواند به شما در تعیین یک برنامه انگل زدایی مناسب برای حیوان خانگی شما کمک کند.
• مدفوع حیوان خانگی خود را به طور مرتب جمع آوری و دفع کنید. این به جلوگیری از انتشار تخم انگل به محیط زیست کمک می کند.
• از حیوان خانگی خود در برابر تماس با مدفوع حیوانات دیگر محافظت کنید. این را می توان با پیاده روی با حیوان خانگی خود در بند و جلوگیری از ورود آنها به مناطقی که حیوانات دیگر تجمع می کنند، انجام داد.
• به حیوان خانگی خود آب تمیز و تازه بدهید.
• حیوان خانگی خود را با غذای با کیفیت بالا تغذیه کنید.

با رعایت این اقدامات احتیاطی ساده، می توانید به حفظ سلامت و شادابی حیوان خانگی خود کمک کنید.