۱. مشکلات دمایی:
- دلیل: نوسانات دما یا حفظ نکردن دمای مطلوب در انکوباتور می‌تواند منجر به استرس حرارتی و مرگ جنین‌ها شود.
- اقدام اصلاحی: اطمینان از دمای پایدار و مناسب (۳۶ تا ۳۶.۵ درجه سانتی‌گراد) و استفاده از تجهیزات مانیتورینگ دقیق برای جلوگیری از نوسانات دمایی.
۲. رطوبت نامناسب:
- دلیل: رطوبت پایین می‌تواند به کاهش مایع داخلی تخم و رشد ناکافی جنین منجر شود، و رطوبت بیش از حد نیز ممکن است باعث مشکلاتی در تبادل گازها شود.
- اقدام اصلاحی: تنظیم و نظارت مستمر بر رطوبت (۲۵ تا ۴۰ درصد برای ستر) با استفاده از رطوبت‌سنج‌های دقیق.
۳. تهویه ناکافی:
- دلیل: تهویه ضعیف می‌تواند تبادل نامناسب اکسیژن و دی‌اکسید کربن را به دنبال داشته باشد، که برای رشد جنینی ضروری است.
- اقدام اصلاحی: اطمینان از عملکرد صحیح فن‌ها و تأمین جریان هوای یکنواخت در انکوباتور.
۴. آلودگی باکتریایی یا قارچی:
- دلیل: آلودگی باکتریایی یا قارچی می‌تواند به نفوذ به داخل تخم و مرگ جنین منجر شود.
- اقدام اصلاحی: ضدعفونی دقیق تخم‌ها، انکوباتور و محیط جوجه‌کشی، و رعایت بهداشت در تمامی مراحل.
۵. کیفیت پایین تخم‌ها:
- دلیل: تخم‌های با پوسته ضعیف یا دارای ترک می‌توانند مشکلاتی در محافظت از جنین داشته باشند.
- اقدام اصلاحی: انتخاب تخم‌های سالم و بدون ترک برای جوجه‌کشی و بهبود روش‌های ذخیره‌سازی تخم‌ها پیش از جوجه‌کشی.
۶. تغذیه ناکافی والدین:
- دلیل: کمبود مواد مغذی در رژیم غذایی پرندگان مولد می‌تواند کیفیت تخم و توانایی رشد جنین را تحت تأثیر قرار دهد.
- اقدام اصلاحی: اطمینان از تغذیه مناسب والدین با یک رژیم غذایی متعادل و غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی.
با اتخاذ این اقدامات اصلاحی، می‌توان میزان مرگ و میر جنین‌ها در دوره‌های میانه جوجه‌کشی را به حداقل رساند.
