بلدرچین تبتی ژاپنی که با نام علمی coturnix japonica شناخته می شود، یک نژاد بلدرچین محبوب در بین علاقه مندان به پرندگان است. آنها بومی ژاپن و چین هستند و به دلیل ظاهر متمایز و طبیعت ملایم خود شناخته شده اند.

خصوصیات فیزیکی:

بلدرچین تبتی ژاپنی پرنده ای با جثه متوسط ​​است و طول آن حدود 12 تا 13 اینچ است.
یک کت قهوه ای خاکستری با شکم سفید مشخص و نوار سفید روی پیشانی خود دارند.
دم آنها دراز و بادبزن شکل است و روی سرشان یک تاج دارد که به دلخواه می توان آن را بالا و پایین کرد.
رنگ‌های ماده‌ها نسبت به نرها کمی ملایم‌تر است، با پوشش قهوه‌ای مایل به خاکستری و زیر تنه‌های سفید.

رفتار:

بلدرچین های تبتی ژاپنی به خاطر طبیعت دوستانه و مطیع خود شناخته شده اند و به همین دلیل آنها را به انتخابی محبوب در میان پرورش دهندگان بلدرچین و علاقه مندان تبدیل کرده است.
آنها پرندگانی اجتماعی هستند و به صورت دسته جمعی رشد می کنند، اما می توان آنها را به صورت جداگانه در یک محوطه ضد بلدرچین نگهداری کرد.
آنها پرندگان نسبتاً ساکتی هستند، اما در هنگام هشدار یا هنگام صدا زدن به تخم های خود به آرامی صدا می کنند.

مسکن و مراقبت:

بلدرچین های تبتی ژاپنی به محیطی گرم و خشک با محدوده دمایی 65-75 درجه فارنهایت (18-24 درجه سانتی گراد) و رطوبت 50-60 درصد نیاز دارند.
آنها به یک محفظه بزرگ و دارای تهویه مناسب با حداقل اندازه 1 فوت مربع برای هر پرنده نیاز دارند.
محفظه باید کف محکمی داشته باشد، زیرا بلدرچین ها می توانند از مواد نرم فرار کنند.
رژیم غذایی متعادل از گلوله بلدرچین و سبزیجات تازه مانند سبزیجات برگ دار و میوه ها توصیه می شود.
آنها برای حمایت از تولید قوی پوسته تخم مرغ به یک رژیم غذایی غنی از کلسیم نیاز دارند.

پرورش:

بلدرچین های تبتی ژاپنی پرورش دهندگان پرباری هستند و ماده ها به طور متوسط ​​10-12 تخم در سال می گذارند.
فصل تولید مثل معمولاً در بهار و اوایل تابستان اتفاق می افتد و ماده ها تخم ها را برای حدود 16-17 روز جوجه کشی می کنند.
بلدرچین های جوان که به جوجه معروف هستند پس از حدود 2-3 هفته لانه را ترک می کنند و در حدود 6-8 هفتگی بارور می شوند.

به طور کلی، بلدرچین تبتی ژاپنی یک نژاد جذاب و محبوب در بین علاقه مندان به بلدرچین است که به دلیل ظاهر متمایز، طبیعت دوستانه و سهولت مراقبت از آن ارزشمند است.