۱. گله‌داری متحرک یا ییلاق و قشلاق یکی از روش‌های سنتی و قدیمی گله‌داری است که با جابه‌جایی فصلی گوسفندان بین مناطق مختلف انجام می‌شود.
۲. این روش در مناطقی که تفاوت‌های فصلی مانند دما و دسترسی به منابع غذایی زیاد است، متداول می‌باشد.
۳. در فصل بهار و تابستان، گله‌ها به مناطق مرتفع و ییلاقی با آب و هوای خنک و مراتع سرسبز حرکت می‌کنند.
۴. در فصل پاییز و زمستان، گله‌ها به مناطق گرم‌تر و قشلاقی با دسترسی بهتر به منابع غذایی منتقل می‌شوند.
۵. هدف از این جابه‌جایی‌ها، بهره‌برداری بهینه از مراتع و منابع طبیعی در طول سال است.
۶. این روش باعث حفظ سلامت و افزایش وزن گوسفندان با دسترسی به مراتع مختلف می‌شود.
۷. گله‌داران معمولاً تجربیات زیادی در این روش دارند و تصمیم‌گیری‌های مربوط به زمان و مسیر حرکت بر اساس تجربیات گذشته صورت می‌گیرد.
۸. چادرهای موقت یا کوچ‌نشینی برای اقامت گله‌داران و گوسفندان در هر فصل برپا می‌شود.
۹. گله‌داری متحرک به مدیریت دقیق مراتع و آگاهی از تغییرات آب و هوایی برای جلوگیری از کمبود منابع غذایی نیاز دارد.
۱۰. این روش هنوز در بسیاری از مناطق با سنت‌های کوچ‌نشینی و عشایری اجرا می‌شود و به عنوان بخشی از فرهنگ و اقتصاد محلی باقی مانده است.
