1. طراحی جایگاه:
- فضای کافی: هر گوسفند باید فضای مناسبی برای حرکت و استراحت داشته باشد. تراکم بیش از حد می‌تواند منجر به افزایش استرس و خطر بیماری شود.
- تهویه مناسب: جایگاه باید دارای تهویه موثر باشد تا از تجمع رطوبت و گازهای مضر جلوگیری کند.
- کف‌پوش مناسب: کف جایگاه باید غیرلغزنده و جذب‌کننده باشد تا از آسیب‌های پا و لیز خوردن جلوگیری شود.
2. تجهیزات تغذیه:
- آخورها و آبشخورها: طراحی این تجهیزات باید به‌گونه‌ای باشد که دسترسی آسان به غذا و آب برای همه گوسفندان فراهم شود و از آلودگی جلوگیری کند.
- ظروف تغذیه مقاوم: استفاده از مواد مقاوم و بهداشتی برای ظروف تغذیه، به حفظ کیفیت غذا و سلامت گله کمک می‌کند.
3. تجهیزات نگهداری و بهداشت:
- فضای جداگانه برای میش‌های باردار و بره‌ها: میش‌های باردار و بره‌ها نیاز به فضای جداگانه و امن دارند تا استرس و خطر آسیب کاهش یابد.
- مدیریت زباله و کود: جمع‌آوری و دفع منظم زباله و کود برای جلوگیری از آلودگی محیط و بیماری‌های منتقله از طریق خاک و آب ضروری است.
- شستشو و ضدعفونی: اجرای برنامه‌های منظم برای شستشو و ضدعفونی جایگاه‌ها به منظور جلوگیری از انتشار عوامل بیماری‌زا اهمیت دارد.
4. تامین امنیت:
- محافظت در برابر حیوانات درنده: نصب حصار یا دیوارهای حفاظتی برای جلوگیری از ورود حیوانات درنده و حفاظت از گوسفندان الزامی است.
- نورپردازی مناسب: تأمین نور کافی برای مشاهده وضعیت گوسفندان در شب و حفظ امنیت جایگاه ضروری است.
استفاده از تجهیزات و طراحی مناسب جایگاه گوسفندان نه‌تنها باعث بهبود سلامت و رفاه حیوانات می‌شود، بلکه بهره‌وری و کیفیت تولید گله را نیز افزایش می‌دهد.
