1. تشخیص:
   - مشاهده علائم بالینی مثل کم‌خونی، کاهش وزن و ضعف عمومی.
   - بررسی مدفوع برای شناسایی تخم کپلک‌ها از طریق آزمایش‌های خاص.
   - آزمایش‌های خون برای بررسی علائم عفونت و اختلالات کبدی.
   - استفاده از سونوگرافی یا سایر تکنیک‌های تصویربرداری برای مشاهده آسیب‌های کبدی.

2. پیشگیری:
   - مدیریت مناسب مراتع برای جلوگیری از چرای گوسفندان در مناطق آلوده به حلزون‌ها، به‌ویژه در فصل‌های مرطوب.
   - زهکشی و خشک کردن مناطق مرطوب و آبگیرها برای کاهش محل زندگی حلزون‌های ناقل بیماری.
   - استفاده از داروهای ضد انگلی به صورت دوره‌ای، بر اساس راهنمایی دامپزشک.
   - انتخاب نژادهای مقاوم‌تر در صورت امکان.

3. درمان:
   - استفاده از داروهای ضد کپلک مانند تری‌کلابندازول که طبق تجویز دامپزشک ارائه می‌شوند.
   - تقویت تغذیه برای کمک به بهبود وضعیت جسمانی گوسفند و سیستم ایمنی.
   - ارائه مراقبت‌های حمایتی برای مدیریت علائم کم‌خونی و تقویت سلامت عمومی.
   - پایش مستمر برای ارزیابی اثربخشی درمان و جلوگیری از عود بیماری.