1. تعریف بیماری: آبله گوسفندی یک بیماری ویروسی است که عمدتاً در گوسفند و بزها رخ می‌دهد و توسط ویروس آبله گوسفندی ایجاد می‌شود.

2. علائم بالینی: این بیماری با ایجاد ضایعات پوستی، تب، کاهش اشتها و ضعف عمومی در حیوانات مبتلا بروز می‌کند. ضایعات معمولاً به صورت تاول‌ها و زخم‌های پوستی ظاهر می‌شوند.

3. تشخیص: تشخیص آبله گوسفندی به‌طور عمده بر اساس علائم بالینی صورت می‌گیرد. برای تأیید تشخیص، می‌توان از روش‌های آزمایشگاهی مانند PCR یا ایمنوایست‌‌فلوئورسانس استفاده کرد.

4. پیشگیری: برای پیشگیری از بیماری، واکسیناسیون گوسفندها و بزها علیه ویروس آبله گوسفندی بسیار مؤثر است. رعایت اصول بهداشتی و جلوگیری از تردد حیوانات مبتلا نیز از اهمیت بالایی برخوردار است.

5. کنترل و درمان: درمان خاصی برای ویروس آبله گوسفندی وجود ندارد، اما می‌توان علائم بالینی را مدیریت کرد. مراقبت‌های حمایتی، استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها در صورت وجود عفونت‌های ثانویه و تأمین تغذیه مناسب از موارد درمانی هستند.

6. اهمیت اقتصادی: آبله گوسفندی می‌تواند تأثیرات منفی بر تولید و سلامت دام‌ها داشته باشد و بنابراین کنترل این بیماری از نظر اقتصادی بسیار حائز اهمیت است.

7. گزارشت بیماری: در صورت مشاهده علائم بیماری، لازم است که موضوع به مراجع دامپزشکی گزارش شود تا اقدامات لازم انجام گیرد.