1. ارزیابی ظرفیت مرتع: ابتدا باید ظرفیت چراگاهی مرتع را ارزیابی کنید. این شامل بررسی نوع گیاهان، تراکم گیاهی و مساحت مرتع است. همچنین باید شرایط آب و هوایی و فصل‌های رشد گیاهان را در نظر بگیرید.
2. محاسبه تعداد گوسفندان قابل چرا: با توجه به ظرفیت مرتع، تعداد گوسفندانی که می‌توانند در مرتع چرا کنند را محاسبه کنید. این محاسبه معمولا بر اساس واحدی به نام «واحد دامی» انجام می‌شود و بسته به نوع مرتع و شرایط محیطی متفاوت است.
3. برنامه‌ریزی چرخشی چرای گوسفندان: برای جلوگیری از فرسایش و تخریب مرتع، باید برنامه‌ریزی چرخشی چرا داشته باشید. این به معنای تقسیم مرتع به بخش‌های مختلف و چرخاندن گوسفندان بین این بخش‌ها در دوره‌های زمانی مشخص است.
4. نظارت مداوم بر سلامت مرتع: به طور مداوم سلامت مرتع را نظارت کنید تا مطمئن شوید که گیاهان در حال بهبود و رشد هستند و از تخریب جلوگیری می‌شود. اگر نیاز بود، برنامه‌ریزی‌های خود را بازبینی کنید.
5. مدیریت تغذیه تکمیلی: در مواقعی که ظرفیت مرتع برای تامین غذای کافی برای گوسفندان کافی نیست، مدیریت تغذیه تکمیلی توسط منابع دیگر مانند خوراک دام از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
6. توجه به فصل‌ها و شرایط آب و هوایی: برنامه‌ریزی چرای گوسفندان باید با توجه به تغییرات فصلی و شرایط آب و هوایی صورت گیرد تا بتوان از منابع مرتع بهینه بهره‌برداری کرد.
