1. کاهش فعالیت بدنی: در اسارت، بلدرچین‌ها به دلیل محدودیت فضا کاهش فعالیت بدنی را تجربه می‌کنند.

2. تغییر در الگوی تغذیه: دسترسی مداوم به غذا ممکن است منجر به تغییر در الگوی تغذیه و افزایش وزن شود.

3. رفتارهای تکراری: برخی بلدرچین‌ها در اسارت ممکن است دچار رفتارهای تکراری مانند نوک‌زدن به میله‌های قفس شوند.

4. کاهش تولید مثل: شرایط استرس‌زا در اسارت ممکن است به کاهش تولید مثل و تغییر در رفتار جفت‌گیری منجر شود.

5. وابستگی به انسان: بلدرچین‌ها ممکن است به انسان‌ها به عنوان منبع غذا و امنیت عادت کنند.

6. تغییرات صوتی: در اسارت، الگوهای صوتی بلدرچین‌ها ممکن است تحت تاثیر قرار گرفته و تغییر کند.

7. ایجاد سلسله مراتب: وقتی بلدرچین‌ها در گروهی در قفس نگهداری می‌شوند، ممکن است سلسله مراتب اجتماعی شکل بگیرد.

8. استرس محیطی: محدودیت فضا، کمبود محرک‌های محیطی و حضور دائمی انسان می‌تواند به استرس بلدرچین‌ها منجر شود.

9. کاهش تحریک حسی: تفاوت‌های محیطی نسبت به طبیعت باعث کاهش تحریکات حسی می‌شوند.

10. یادگیری محدود: فرصت‌های یادگیری بلدرچین‌ها در اسارت به دلیل محدودیت‌های محیطی کاهش می‌یابد.