مقادیر استاندارد برای آلاینده‌های مختلف در آب آشامیدنی شترمرغ‌ها به منظور تضمین سلامت و رفاه آن‌ها به شرح زیر است. این مقادیر معمولاً مشابه استانداردهای آب آشامیدنی انسان هستند، با توجه به اینکه نیازهای فیزیولوژیک شترمرغ‌ها و انسان‌ها از جهت آسیب‌پذیری به آلاینده‌ها شبیه است. البته دقت کنید که این مقادیر ممکن است بسته به مقررات محلی متفاوت باشند:
۱. سولفات‌ها: کمتر از ۲۵۰ میلی‌گرم در لیتر
۲. آهن: کمتر از ۰.۳ میلی‌گرم در لیتر
۳. منگنز: کمتر از ۰.۰۵ میلی‌گرم در لیتر
۴. نیترات‌ها: کمتر از ۵۰ میلی‌گرم در لیتر معادل نیتروژن نیتراتی
۵. میکروارگانیسم‌ها: عدم حضور باکتری‌های کلی‌فرم و دیگر باکتری‌های بیماری‌زا
۶. PH: بین ۶.۵ تا ۸.۵
۷. کلریدها: کمتر از ۲۵۰ میلی‌گرم در لیتر
۸. فسفات‌ها: ترجیحاً کمتر از ۰.۵ میلی‌گرم در لیتر
۹. سولفید هیدروژن: عدم حضور، زیرا این ماده حتی در مقادیر کم می‌تواند ایجاد بو و مزه نامطلوب کند
۱۰. حشره‌کش‌ها و علف‌کش‌ها: باید در مقادیر غیرقابل تشخیص یا ایمن برای سلامت باشند، معمولاً به ترتیب در مقیاس نانوگرم در لیتر
این استانداردها به‌طور کلی برای اطمینان از کیفیت ایمن و بالای آب آشامیدنی استفاده می‌شوند. حتماً مشورت با متخصصان دامپزشکی و کارشناسان محلی کیفیت آب را در نظر بگیرید تا مطمئن شوید که آب مورد استفاده مطابق با نیازهای دقیق منطقه‌ای و شرایط خاص شماست.
