1. سن میش: سن میش یکی از عوامل مهم در شیرواری است. میش‌های جوان و میش‌های در میانسالی معمولاً بیشترین تولید شیر را دارند، در حالی که میش‌های بسیار جوان یا مسن‌تر کمتر شیر تولید می‌کنند.
2. وزن میش: وزن و وضعیت بدنی مناسب در میش‌ها می‌تواند تولید شیر را افزایش دهد. میش‌هایی که در شرایط بدنی خوب و متناسب هستند، معمولاً تولید شیر بهتری دارند.
3. فصل زایش: فصل زایش می‌تواند بر تولید شیر تأثیر بگذارد، زیرا شرایط آب و هوایی و دسترسی به منابع غذایی در این زمان متفاوت است. به طور معمول، زایش در فصولی که علوفه کافی در دسترس است ممکن است به تولید شیر بیشتر منجر شود.
4. طول دوره شیرواری: طول دوره شیرواری تأثیر مستقیمی بر میزان تولید شیر دارد. طول این دوره می‌تواند با توجه به شرایط نژادی، تغذیه، و مدیریت تغییر کند.
5. ماکزیمم شیردهی روزانه: اوج شیردهی که معمولاً در چند هفته اول پس از زایش اتفاق می‌افتد، می‌تواند تعیین‌کننده ظرفیت تولید شیر میش‌ها باشد.
6. دفعات دوشش: تعداد دفعات دوشش در روز می‌تواند بر تولید کل شیر اثرگذار باشد. دوشش‌های چندگانه در روز ممکن است می‌تواند به تحریک تولید بیشتر شیر کمک کند، گرچه مدیریت صحیح و جلوگیری از ایجاد استرس در دام ضروری است.
در مجموع، مدیریت صحیح و توجه به هر یک از این عوامل می‌تواند به بهبود و افزایش تولید شیر در گوسفندان کمک کند.
