1. پیشینه پرورش گوسفند به هزاران سال پیش و دوران نوسنگی بازمی‌گردد، زمانی که انسان‌ها از شکارچی-جمع‌آور به کشاورز و دامدار تبدیل شدند.

2. نشانه‌های اولیه دامداری و نگهداری گوسفند را می‌توان در مناطق خاورمیانه و آسیای صغیر یافت که قبایل کوچ‌نشین شروع به پرورش آن‌ها کردند.

3. گوسفندها در ابتدا برای گوشت، پوست و پشمشان نگهداری می‌شدند و به مرور زمان، نگهداری آن‌ها به عنوان منبعی برای تولید شیر نیز رواج یافت.

4. با گذشت زمان، جوامع کشاورز به سمت انتخاب نژادهایی با ویژگی‌های خاص مانند پشم با کیفیت بالا یا توانایی تولید گوشت بیشتر رفتند.

5. در دوران امپراطوری‌های بزرگ مانند روم، پرورش گوسفند به صنعتی پررونق تبدیل شد و انتقال گوسفندها به مناطق مختلف به منظور ایجاد مراتع جدید رایج گردید.

6. در قرون وسطی، پرورش گوسفند در اروپا به ویژه در کشورهایی مانند انگلستان گسترش یافت، جایی که پشم گوسفندان یکی از مهمترین محصولات کشاورزی محسوب می‌شد.

7. در دوره انقلاب صنعتی، پیشرفت تکنولوژی و روش‌های نوین دامداری باعث افزایش بهره‌وری و تغییرات عمده در صنعت پرورش گوسفند شد.

8. امروزه، پرورش گوسفند همچنان یکی از شاخه‌های مهم در دامداری به شمار می‌آید و کشورهای زیادی از جمله استرالیا، نیوزیلند و آرژانتین از تولیدکنندگان بزرگ در این زمینه هستند.