بتاگلوکان یک پلی‌ساکارید است که به عنوان یک ایمونومدولاتور قوی در پرورش میگو شناخته می‌شود و سیستم ایمنی ذاتی (غیراختصاصی) میگو را تقویت می‌کند . مکانیسم عمل آن بر این اساس است که سیستم دفاعی طبیعی میگو را "شبیه‌سازی" می‌کند .
میگوها فاقد سیستم ایمنی تطبیقی (با آنتی‌بادی و حافظه) هستند و به سیستم ایمنی ذاتی خود متکی هستند. بتاگلوکان با اتصال به گیرنده‌های خاصی روی سلول‌های ایمنی میگو، به نام هموسیت‌ها، این سیستم را فعال می‌کند.
یکی از مکانیسم‌های کلیدی، افزایش فعالیت فاگوسیتوز (بلعیدن و از بین بردن عوامل بیماری‌زا توسط سلول‌های ایمنی) است . بتاگلوکان این فرآیند را تحریک می‌کند .
در میگو، یک پروتئین پلاسمایی به نام پروتئین متصل شونده به بتاگلوکان (BGBP) وجود دارد که به بتاگلوکان متصل می‌شود . این کمپلکس (بتاگلوکان-BGBP) سپس با سطح هموسیت‌ها واکنش نشان داده و منجر به تحریک آزادسازی مواد از این سلول‌ها می‌شود که در نهایت منجر به فعال‌سازی پاسخ ایمنی می‌گردد .
به طور کلی، بتاگلوکان با فعال‌سازی سیستم ایمنی ذاتی میگو، مقاومت آنها را در برابر عفونت‌های ویروسی و باکتریایی افزایش می‌دهد . این تقویت ایمنی می‌تواند منجر به افزایش بقای میگوها در مواجهه با بیماری‌ها شود.
