مراقبت از سگ مبتلا به اسهال نیاز به توجه به چندین عامل کلیدی دارد تا بهبودی سریعتر صورت گیرد و از عوارض جدی جلوگیری شود. در ادامه به مهمترین مراقبتهای لازم اشاره میشود:
### 1. قطع موقت غذا (ناشتا کردن)
- سگهای بالغ: 12 تا 24 ساعت ناشتا (دسترسی فقط به آب).
- تولهسگها یا سگهای کوچک: ناشتایی بیش از 12 ساعت توصیه نمیشود (به دلیل خطر افت قند خون).
- توجه: اگر سگ بیماری زمینهای مانند دیابت دارد، قبل از ناشتا کردن با دامپزشک مشورت کنید.
### 2. تأمین آب و الکترولیتها
- اسهال باعث کمآبی بدن میشود، بنابراین همیشه آب تمیز و تازه در دسترس سگ قرار دهید.
- در صورت اسهال شدید، استفاده از محلول الکترولیت مخصوص سگها (یا پدیالایت رقیقشده بدون طعم) مفید است.
### 3. رژیم غذایی ملایم پس از ناشتایی
- بعد از دوره ناشتایی، غذاهای ساده و زودهضم مانند:
- مرغ آبپز بدون پوست + برنج سفید (نسبت ۱:۳)
- پوره کدو حلوایی یا سیب زمینی آبپز (برای تأمین فیبر)
- تغذیه در وعدههای کوچک و متعدد (۴–۶ وعده در روز).
- پس از بهبود تدریجی، میتوان رژیم معمول را از سر گرفت.
### 4. پرهیز از برخی مواد غذایی
- لبنیات (به ویژه در سگهای لاکتوزناتوان).
- غذاهای چرب، ادویهدار یا باقیمانده غذای انسان.
- استخوان یا خوراکیهای سفت که ممکن است باعث تحریک روده شوند.
### 5. کنترل علائم همراه
- در صورت مشاهده این موارد به دامپزشک مراجعه کنید:
- اسهال خونی یا سیاه (ممکن است نشانه خونریزی داخلی باشد).
- استفراغ مکرر.
- بیحالی، تب یا کاهش اشتها.
- اسهال بیش از ۲۴–۴۸ ساعت در سگهای بالغ یا بیش از ۱۲ ساعت در تولهسگها.
- علائم کمآبی (چشمهای گودافتاده، پوست خشک، لثههای چسبنده).
### 6. داروها و پروبیوتیکها
- پروبیوتیکهای مخصوص سگها (مانند FortiFlora) میتوانند به بازگرداندن تعادل باکتریهای روده کمک کنند.
- توجه: بدون تجویز دامپزشک از داروهای ضداسهال انسانی (مانند لوپرامید) استفاده نکنید، زیرا برخی نژادها (مثل کولی) به آن حساسیت دارند.
### 7. بهداشت محیط
- محل زندگی سگ را تمیز نگه دارید تا از آلودگی و شیوع بیماری جلوگیری شود.
- در صورت اسهال عفونی (مثلاً ناشی از پاروویروس)، ضدعفونی محیط ضروری است.
### 8. پیشگیری از اسهال در آینده
- تغییر ناگهانی رژیم غذایی نداشته باشید.
- از دادن غذای فاسد یا نامناسب به سگ خودداری کنید.
- واکسیناسیون و درمان ضد انگلی را بهموقع انجام دهید.
اگر اسهال سگ شما شدید است یا با علائم نگرانکننده همراه است، حتماً به دامپزشک مراجعه کنید.