1. کرمهای گرد (نِماتودها): این شامل انگلهایی مانند آسکاریس است که میتوانند به دستگاه گوارش حمله کنند و باعث کاهش وزن و ضعف شوند.
2. کرمهای تخت (سستودها): مانند تنیا که در روده کوچک زندگی میکنند و میتوانند با جذب مواد مغذی مشکلات گوارشی به وجود آورند.
3. انگلهای خونی: مانند انگلهای خونساز که میتوانند باعث کمخونی و ضعف عمومی شوند.
4. پروتوزوآیی: انگلهای تکسلولی مانند هگزامیتا که میتوانند به دستگاه گوارش حمله کنند و باعث اسهال و مشکلات تغذیهای شوند.
5. انگلهای خارجی: شامل کنهها و شپشها که بر روی پوست و پرهای شترمرغها زندگی میکنند و میتوانند باعث خارش، التهاب و عفونتهای ثانویه شوند.
6. کوکسیدیوز: ناشی از انگلهای میکروسکوپی ایزوسپورا و ایمریا که معمولا در جوانترها بیشتر رایج است و میتواند سبب اسهال و کمخونی شود.
7. تریپانوزومیازیس: بیماری ناشی از انگلهای تریپانوزوما که میتواند باعث تب و خستگی شود.
8. میازیس: ناشی از آلودگی با لارو حشرات، که میتواند به ضایعات پوستی و عفونت منجر شود.
9. فاسیولوزیس: ناشی از کرمهای کبدی فاسیولا که به بافتهای کبد آسیب میزنند و میتوانند باعث مشکلات کبدی شوند.
10. هتراکیس: انگل رودهای که به دیواره روده آسیب زده و باعث التهاب و کاهش وزن میشود.
برای پیشگیری و کنترل این بیماریها، توجه به بهداشت محیطی، مدیریت تغذیهای و استفاده از داروهای ضدانگل مناسب با دستور دامپزشک ضروری است.