1. تشخیص:
   - بررسی عدم باروری پس از چندین دوره جفت‌گیری.
   - ارزیابی وضعیت جسمانی و ناهنجاری‌های بدنی در قوچ‌ها و میش‌ها.
   - آزمایش‌های هورمونی برای ارزیابی سطح استروژن و تستوسترون.
   - انجام معاینات دامپزشکی و آزمایش‌های ژنتیکی در صورت نیاز.

2. پیشگیری:
   - تامین تغذیه متعادل و غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری.
   - مدیریت مناسب چرخه تولیدمثل از جمله رعایت زمان‌بندی مناسب برای جفت‌گیری.
   - اجتناب از استرس و شرایط محیطی ناسازگار برای حفظ سلامت تولیدمثل.
   - انجام واکسیناسیون و برنامه‌های بهداشتی برای پیشگیری از بیماری‌های موثر بر باروری.

3. درمان:
   - شناسایی و درمان هرگونه عفونت یا مشکل بهداشتی موثر بر باروری.
   - استفاده از مکمل‌های هورمونی تحت نظارت دامپزشک برای تحریک تولیدمثل.
   - اصلاح برنامه‌های تغذیه و مدیریت با هدف رفع کمبودها و تقویت باروری.
   - مشاوره دامپزشک برای ارزیابی و اصلاح استراتژی‌های تولیدمثلی.