1. تشخیص:
- مشاهده علائم بالینی مانند تغییر رنگ پشم به صورت زنگ زدگی، رشد ضعیف و کم‌خونی.
- علائمی نظیر عدم تعادل و لرزش به دلیل آسیب به سیستم عصبی.
- آزمایش خون برای اندازه‌گیری سطح مس و سایر شاخص‌های مرتبط.
- تحلیل تاریخچه مصرف غذایی و محیط زندگی گله.
2. پیشگیری:
- ارائه غذای متعادل و غنی از مس بر اساس نیازهای گوسفندان.
- استفاده از مکمل‌های مس به شکل بلوک‌های معدنی یا کنسانتره طبق توصیه دامپزشک.
- ارزیابی و اصلاح خاک و گیاهان مرتع برای اطمینان از کافی بودن سطح مس.
- جلوگیری از مصرف بیش از حد مواد خوراکی مانع جذب مس مانند مولیبدن.
3. درمان:
- انجام تزریقات مس تحت نظر دامپزشک در صورت تشخیص کمبود حاد.
- تنظیم رژیم غذایی برای افزایش مصرف مس و کاهش مواد ضد مغذی.
- پیگیری منظم وضعیت سلامتی گوسفند برای تضمین بهبود و جلوگیری از مشکلات آینده.
- مشاوره با دامپزشک برای هرگونه تغییر در برنامه‌های تغذیه و مکمل‌دهی.
