1. دهان: فضای دهانی شترمرغ شامل منقار و زبان می‌شود و وظیفه برداشتن و جابجایی غذا به سمت عقب دهان را بر عهده دارد.

2. زبان: زبان شترمرغ در مقایسه با سایر پرندگان کوتاه‌تر است و به جابجایی غذا از منقار به سمت حلق کمک می‌کند.

3. غدد بزاقی: ترشحات این غدد باعث نرم شدن غذا و تسهیل در عبور آن به سمت حلق و مری می‌شوند.

4. حلق: حلق بخشی است که دهان را به مری متصل می‌کند و نقش مهمی در بلع غذا ایفا می‌کند. عضلات حلق در مکش غذا به سمت پایین و ورود آن به مری نقش دارند.

5. مسیر تنفسی: حلق همچنین بخشی از مسیر تنفسی است که هوا را از حفره‌های بینی به سمت نای هدایت می‌کند. در هنگام بلع، مکانیزم‌هایی مانع ورود غذا به مسیر تنفسی می‌شوند.

این اجزا به طور هماهنگ عمل می‌کنند تا شترمرغ بتواند غذای خود را به طور کارآمد مصرف و هضم کند.