بیماری انسفالومیلیت پرندگان، که به عنوان "پاچ‌های پرندگان" هم شناخته می‌شود، یک بیماری ویروسی است که عمدتاً در پرندگان جوان مانند جوجه‌های مرغ تخم‌گذار دیده می‌شود. این بیماری می‌تواند در بلدرچین‌ها نیز بروز کند و بر سیستم عصبی آنها تأثیر بگذارد.

1. عامل بیماری:
   - عامل بیماری ویروس انسفالومیلیت پرندگان (Avian Encephalomyelitis Virus) است که به خانواده پیکورناویروس‌ها (Picornaviridae) تعلق دارد.

2. علائم:
   - لرزش و عدم هماهنگی عضلات، به خصوص در سر و گردن.
   - ضعف و فلجی، به ویژه در پاها که می‌تواند راه رفتن را مختل کند.
   - کاهش اشتها و کاهش وزن.
   - کاهش تخم‌گذاری و افت کیفیت تخم‌ها در پرندگان بالغ.
   - مرگ‌ومیر ناگهانی در جوجه‌های جوان.

3. تشخیص:
   - تشخیص بر اساس علائم بالینی و تاریخچه بیماری در گله مطرح می‌شود.
   - تأیید تشخیص از طریق آزمایش‌های مولکولی و سرولوژیکی مانند تست‌های ELISA و PCR.

4. درمان:
   - درمان خاصی برای انسفالومیلیت پرندگان وجود ندارد و مدیریت بیماری بیشتر بر حمایت و بهبود شرایط محیطی متمرکز است.
   - تغذیه مناسب و فراهم کردن فضای آرام و بی استرس می‌تواند به بازیابی پرندگان کمک کند.

5. پیشگیری:
   - واکسیناسیون پرندگان در سن مناسب یکی از مؤثرترین روش‌های پیشگیری از بیماری است.
   - رعایت بهداشت و ضدعفونی منظم محیط و تجهیزات برای جلوگیری از انتشار ویروس.
   - جلوگیری از تماس پرندگان جدید با گله‌های بیرونی و قرنطینه پیش از ورود به گله.
   - مدیریت صحیح محیطی و کاهش استرس برای جلوگیری از بروز بیماری.

پیشگیری و واکسیناسیون به عنوان بهترین راهکارها برای کنترل انسفالومیلیت پرندگان به شمار می‌روند. در صورت بروز علائم، مشاوره با دامپزشک برای مدیریت مناسب بیماری توصیه می‌شود.