۱. فضا
- فضای کافی: برای جلوگیری از بروز استرس و رفتارهای پرخاشگرانه، بلدرچین‌ها به فضای کافی برای حرکت و تغذیه نیاز دارند. فضای نامناسب می‌تواند بر تولید مثل این پرندگان تاثیر منفی بگذارد.
۲. هوا
- کیفیت هوا: هوای تازه و پاک برای سلامت بلدرچین‌ها ضروری است. وجود بوهای نامطبوع و گازهای مضر می‌تواند بر سلامت عمومی و تولید آنها تاثیر منفی بگذارد.
۳. گازها
- آمونیاک و دی‌اکسید کربن: تجمع گازهای مضر مثل آمونیاک می‌تواند باعث مشکلات تنفسی و افزایش استرس در پرندگان شود؛ بنابراین تهویه مناسب در سالن‌ها ضروری است.
۴. ذرات معلق
- آلودگی محیطی: وجود گرد و غبار و ذرات معلق می‌تواند منجر به مشکلات ریوی و سرفه در بلدرچین‌ها شود و باید به کنترل این ذرات توجه شود.
۵. رطوبت
- رطوبت نسبی: حفظ رطوبت در محدوده بهینه (۵۰ تا ۷۰ درصد) اهمیت زیادی دارد. رطوبت نامناسب می‌تواند رفتار و سلامت بلدرچین‌ها را تحت تأثیر قرار دهد.
۶. دما
- دمای محیط: دما باید در بازه مطلوب (۲۰ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد) حفظ شود تا از بروز استرس حرارتی یا سرمازدگی جلوگیری شود.
۷. نور
- چرخه نوری: تنظیم چرخه نور و تاریکی (۱۶ ساعت نور و ۸ ساعت تاریکی) برای بهبود تولید مثل و فراهم آوردن شرایط مناسب خواب حائز اهمیت است.
۸. صوت
- سطح صدا: محیط‌های پر سر و صدا می‌توانند استرس زا باشند. ایجاد محیطی آرام کمک به کاهش ترس و استرس پرندگان می‌کند.
۹. عوامل فرامحیطی
- تعاملات اجتماعی: تنش‌ها و رفتارهای اجتماعی ناشی از جمعیت زیاد می‌توانند بر سلامت بلدرچین‌ها اثر منفی داشته باشند.
- شرایط بهداشتی: رعایت مسائل بهداشتی و کنترل بیماری‌ها نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی بلدرچین‌ها و افزایش بهره‌وری دارد.
