1. انتخاب دهنده (Donor) مناسب: انتخاب گوسفندان ماده با ویژگی‌های ژنتیکی برتر به عنوان دهنده جنین برای انتقال به گوسفندان دیگر.

2. هم‌زمان‌سازی فحلی: هم‌زمان‌سازی چرخه فحلی گوسفندان دهنده و گیرنده جنین با استفاده از هورمون‌های پروژسترون و سایر هورمون‌های مرتبط.

3. جمع‌آوری جنین: تحریک فوق‌تخمدانی گوسفندان دهنده با هورمون‌هایی مانند PMSG برای تولید تعداد بیشتری از تخمک‌ها، سپس جمع‌آوری جنین‌ها پس از لقاح از رحم ماده دهنده.

4. آماده‌سازی گیرنده‌ها: انتخاب و آماده‌سازی گوسفندان ماده گیرنده برای پذیرش جنین با استفاده از هم‌زمان‌سازی فحلی و اطمینان از وضعیت سلامت مناسب.

5. انتقال جنین: کاشت جنین‌های جمع‌آوری شده در رحم گوسفندان گیرنده به دقت و تحت شرایط بهداشتی بهینه.

6. نظارت پس از انتقال: پایش وضعیت سلامت گوسفندان گیرنده پس از انتقال جنین و اطمینان از عدم بروز مشکلات تولید مثلی یا عفونی.

7. بهبود تکنیک‌های جمع‌آوری و انتقال: استفاده از دستگاه‌های مدرن و تکنسین‌های ماهر برای بهبود نتیجه و کاهش تلفات جنین‌ها.

8. استفاده از انجماد جنین: فرآیند انجماد و ذخیره‌سازی جنین‌ها برای استفاده در آینده به منظور افزایش انعطاف‌پذیری در برنامه‌های تولید مثلی.

9. برنامه‌ریزی دقیق: برنامه‌ریزی زمان‌بندی دقیق برای انتقال جنین و زایش به منظور بهبود نرخ موفقیت و اداره بهتر گله.

10. آموزش و تخصص: اجرای برنامه‌های آموزشی و افزایش تخصص دامداران و کارکنان برای اجرای بهینه فرآیند انتقال جنین و مدیریت نتایج آن.