با توجه به نتایج جستجوی انجام شده، اطلاعات مستقیم و جامعی در مورد سیستم‌های ردیابی (Traceability) میگو از استخر تا مصرف‌کننده ارائه نشده است. نتایج بیشتر بر جنبه‌های زیست‌محیطی، تأثیرات برداشت و برخی فرآیندهای فرآوری متمرکز هستند.

با این حال، می‌توان بر اساس اصول کلی ردیابی در صنایع غذایی و آبزی‌پروری، مراحل کلیدی را استنباط کرد:

1.  ثبت اطلاعات در مراحل مختلف: اطلاعات مربوط به هر مرحله (منبع لارو، خوراک مصرفی، داروها، تاریخ برداشت، نتایج آزمایشات بهداشتی، شماره پارت بسته‌بندی) باید ثبت شود .
2.  استفاده از کدهای شناسایی: اختصاص کد منحصر به فرد (مثلاً کد QR یا بارکد) به هر پارت یا بسته محصول، که حاوی اطلاعات مربوط به تاریخچه آن است.
3.  سامانه‌های دیجیتال: استفاده از نرم‌افزارها و پایگاه‌های داده برای ذخیره و مدیریت اطلاعات ردیابی.
4.  هماهنگی بین بخش‌ها: همکاری بین پرورش‌دهندگان، فرآوری‌کنندگان، حمل‌ونقل و فروشندگان برای تداوم جریان اطلاعات.

برای پیاده‌سازی یک سیستم ردیابی مؤثر، نیاز به استانداردهای مشخص، زیرساخت‌های فنی و همکاری تمام ذینفعان زنجیره تأمین وجود دارد که در نتایج جستجوی فعلی به آنها پرداخته نشده است.