### **بررسی نژادهای محلی و بومی اردک در ایران و جهان**
اردکهای محلی و بومی، سازگاری بالایی با شرایط اقلیمی منطقه خود دارند و معمولاً در برابر بیماریها مقاومتر هستند. این نژادها اغلب برای **پرورش سنتی، معیشتی یا پروژههای پایدار** مناسباند.
---
## **الف) نژادهای بومی اردک در ایران**
ایران دارای چندین نژاد محلی اردک است که عمدتاً در مناطق شمالی و تالابهای کشور پرورش مییابند:
### **۱. اردک محلی شمال (اردک تالابی یا اردک گیلانی)**
- **ویژگیها**:
- جثه متوسط (وزن نر: ۲.۵-۳ کیلوگرم، ماده: ۲-۲.۵ کیلوگرم).
- رنگهای متنوع (سفید، سیاه، خاکستری، ابلق).
- مقاوم در برابر رطوبت بالا و بیماریهای رایج در تالابها.
- **کاربرد**:
- تخمگذاری متوسط (۸۰-۱۲۰ تخم در سال).
- گوشت با طعم قوی و مناسب برای غذاهای محلی.
### **۲. اردک اصفهانی**
- **ویژگیها**:
- جثه کوچک تا متوسط (وزن نر: ۲-۲.۷ کیلوگرم، ماده: ۱.۸-۲.۳ کیلوگرم).
- پرهای سفید یا خالدار، منقار زرد یا نارنجی.
- **کاربرد**:
- تخمگذاری بهتر نسبت به اردک شمالی (سالانه ۱۰۰-۱۵۰ تخم).
- سازگار با آبوهوای نیمهخشک.
### **۳. اردک لری (پرورش یافته در غرب ایران)**
- **ویژگیها**:
- جثه نسبتاً سنگین (وزن نر: ۳-۳.۵ کیلوگرم، ماده: ۲.۵-۳ کیلوگرم).
- رنگ غالب قهوهای-خاکستری.
- **کاربرد**:
- گوشتی-تخمی (دو منظوره).
- مقاوم در برابر کمآبی و تغذیه از چراگاه.
---
## **ب) نژادهای بومی اردک در سایر کشورها**
### **۱. اردک هندی (Indian Runner Duck)**
- **ویژگیها**:
- قامت عمودی و باریک (شبیه بطری).
- تخمگذار عالی (۲۰۰-۳۰۰ تخم در سال).
- **مناطق پرورش**: جنوب شرق آسیا (اندونزی، هند).
### **۲. اردک بالی (Bali Duck)**
- **ویژگیها**:
- کاکل دار، شبیه به "کال داک" اما بزرگتر.
- پرورش در اندونزی برای تخم و نمایش.
### **۳. اردک فیلیپینی (Philippine Duck)**
- **ویژگیها**:
- رنگ قهوهای-طلایی با خطوط سیاه.
- مقاوم در برابر آبوهوای گرم و مرطوب.
---
## **ج) مزایا و معایب پرورش اردکهای بومی**
| **مزایا** | **معایب** |
|-------------------------------|-------------------------------|
| سازگاری بالا با محیط محلی | رشد کندتر نسبت به نژادهای صنعتی |
| مقاومت طبیعی در برابر بیماریها | بازده تخم یا گوشت کمتر |
| نیاز به تغذیه کمهزینه (چراگاهمحور) | تنوع ژنتیکی محدود در برخی مناطق |
| مناسب برای پرورش ارگانیک و پایدار | بازار فروش محدودتر (در مقایسه با پکین یا مسکوی) |
---
## **د) راهکارهای بهبود پرورش اردکهای محلی**
۱. **تلاقی کنترلشده با نژادهای پربازده**:
- مثلاً آمیختهگری اردک محلی با **پکین** برای افزایش رشد.
۲. **مدیریت تغذیه**:
- استفاده از جیره مکمل در کنار چراگاه.
۳. **بازاریابی هدفمند**:
- فروش به عنوان محصول **محلی، ارگانیک یا اکوتوریستی**.
---
### **نتیجهگیری: آیا اردک بومی برای مزرعه شما مناسب است؟**
- **اگر** به دنبال **پرورش کمهزینه، مقاوم و سازگار با محیط** هستید، اردکهای محلی گزینهای عالی هستند.
- **اگر** هدف شما **بازده سریع و تولید انبوه** است، نژادهای صنعتی مانند پکین یا مولارد بهترند.
**پیشنهاد:** ترکیب نژادهای بومی با نژادهای اصلاحشده (مثلاً ۷۰% محلی + ۳۰% پکین) میتواند تعادل خوبی ایجاد کند!
برای اطلاعات بیشتر درباره پرورش نژاد خاصی، بپرسید. 🦆🌍