اسکاریس (Ascaris) نوعی از انگل‌های داخلی است که می‌تواند در روده‌های اسب‌ها زندگی کند. این انگل‌ها معمولاً در جوانان و اسب‌های نابالغ شایع‌تر هستند و می‌توانند باعث بروز مشکلات بهداشتی و گوارشی شوند. در زیر به توضیحاتی درباره اسکاریس در اسب‌ها اشاره می‌شود:

### 1. ویژگی‌های اسکاریس:

- **Ascaris suum:** این نوع معمولاً در خوک‌ها شایع است، اما نوع خاصی از اسکاریس وجود دارد که می‌تواند در اسب‌ها نیز مشاهده شود. این انگل‌ها دارای بدن بلند و باریک هستند و می‌توانند به طول چندین سانتی‌متر برسند.

### 2. علائم آلودگی:

- **کاهش وزن:** یکی از علائم شایع آلودگی به اسکاریس کاهش وزن و ضعف عمومی است.

- **مشکلات گوارشی:** شامل اسهال، یبوست و درد شکمی.

- **خستگی و بی‌حالی:** اسب ممکن است کمتر فعال باشد و نشانه‌های خستگی را نشان دهد.

- **تهوع و استفراغ:** در برخی موارد، اسب ممکن است دچار تهوع و استفراغ شود.

### 3. تشخیص:

- **آزمایش مدفوع:** انجام آزمایش‌های مدفوع برای شناسایی تخم‌های اسکاریس. این آزمایش می‌تواند نوع و تعداد انگل‌ها را مشخص کند.

- **معاینه بالینی:** بررسی علائم بالینی و وضعیت عمومی اسب.

### 4. درمان:

- **داروهای ضد انگل:** استفاده از داروهای خاص مانند بنزیمیدازول‌ها (مثل Fenbendazole و Albendazole) که به طور مؤثر اسکاریس را از بین می‌برند.

- **برنامه درمانی منظم:** ایجاد یک برنامه منظم برای درمان انگل‌ها، معمولاً هر ۶ تا ۱۲ ماه بسته به بار آلودگی و شرایط محیطی.

### 5. پیشگیری:

- **مدیریت بهداشت:** تمیز نگه داشتن محل نگهداری اسب‌ها و حذف فضولات.

- **چرخش چراگاه:** جلوگیری از چرا در مناطق آلوده و چرخش چراگاه‌ها برای کاهش بار آلودگی.

- **تغذیه مناسب:** تأمین تغذیه مناسب و تقویت سیستم ایمنی اسب‌ها.

با رعایت این نکات، می‌توان به کنترل و پیشگیری از آلودگی به اسکاریس در اسب‌ها کمک کرد و سلامت آن‌ها را حفظ نمود.